Ik was door de man die Only Friends is begonnen, Dennis Gebbink, gevraagd om samen met o.a. Hesdy Gerges, Amir Zeyada, Denise Kielholtz en Marcello Adriaanz gevraagd om namens hun het Fight Right keurmerk in ontvangst te nemen. Het verhaal van Dennis Gebbink is best bijzonder. Zijn zoon werd te vroeg geboren en is daardoor lichamelijk gehandicapt geraakt. Voetbal werd al snel zijn passie dus besloot zijn vader met hem naar een gewone voetbalclub te gaan. Dit bleek toch een probleem te zijn omdat hij door zijn handicap er niet bij paste. Nadat hij voor de zoveelste keer was teleurgesteld besloot vader Dennis in te grijpen en te kijken wat hij voor jongens als Myron, zijn zoon kon doen. Na jarenlang lobbyen en hard werken heeft dit uiteindelijk geresulteerd in Only Friends, een schitterende sportaccommodatie speciaal voor gehandicapte kinderen. Als je aankomt waan je je op een sportcomplex van één of andere professionele sportclub. Bij de entree alleen al is een heuse suppoost die eventueel de slagboom omhoog doet voor degenen die het complex niet zo gemakkelijk lopend kunnen betreden. Het clubgebouw is ronduit imposant. Er zijn verschillende zalen voor verschillende sporten. Er is een speciaal zwembad waar de gehandicapten onder begeleiding kunnen zwemmen. Een speciale zaal voor vechtsport en een grote zaalvoetbalhal die ook voor andere sporten is te gebruiken. Boven is er een grote kantine en er zijn grote liften waar de gehandicapte sporters gebruik van kunnen maken. Het geheel wordt geleid door Dennis met zijn broer Roy en een hele hoop vrijwilligers. Geweldig om te zien hoe mensen zich hiervoor met al hun ziel en zaligheid inzetten en dat onbetaald doen. Vaak zijn het ouders van de kinderen maar er zijn ook mensen die het vanuit hun hart met passie doen. Er zijn maar weinig betaalde krachten en de vrijwilligers zijn ook echt nodig om de boel draaiend te houden.